نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
تاریخ ایجاد : چهارشنبه, ۲۸ مهر ۱۳۹۵ بزرگداشت آیتالله سیّدرضی شیرازی (دامت ایام برکاته الشریفه) در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد. مراسم بزرگداشت آیتالله سیّدرضی شیرازی (دامت ایام برکاته الشریفه) با حضور علما، استادان، فرهیختگان و دوستداران علم و دانش روز چهارشنبه ۲۸ مهرماه ۱۳۹۵ در تالار اجتماعات شهید مطهری انجمن برگزار گردید. در […]
تاریخ ایجاد :
بزرگداشت آیتالله سیّدرضی شیرازی (دامت ایام برکاته الشریفه) در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.
مراسم بزرگداشت آیتالله سیّدرضی شیرازی (دامت ایام برکاته الشریفه) با حضور علما، استادان، فرهیختگان و دوستداران علم و دانش روز چهارشنبه ۲۸ مهرماه ۱۳۹۵ در تالار اجتماعات شهید مطهری انجمن برگزار گردید. در این مراسم که با حضور شخصیتهای علمی و فرهنگی همچون حضرت آیتالله سید جواد شهرستانی، نماینده آیتالله سیستانی؛ حجتالاسلام والمسلمین سید میثم خامنهای؛ دکتر سید حسن شهرستانی، عضو هیأت مدیره انجمن آثار و مفاخر فرهنگی؛ دکتر احمد مسجدجامعی، عضو شورای شهر تهران؛ دکتر علی مطهری، نماینده مجلس شورای اسلامی؛ دکتر غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی؛ دکتر مجیدی، رئیس کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی؛ پروفسور سید حسن امین؛ حجتالاسلام و المسلمین سید محمود دعایی، مدیر مسئول روزنامه اطلاعات و دوستداران علم و دانش برگزار شد، دکتر مهدی محقق، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی؛ آیتالله دکتر سید مصطفی محقق داماد، رئیس شورای تولیت بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار و عضو پیوسته فرهنگستان علوم ایران؛ آیتالله ابوالحسن شریف طبرستانی، استاد حوزه علمیه مروی و مجتهدی؛ حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمدعلی مهدویراد، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران و آقای منوچهر صدوقیسها، نویسنده، پژوهشگر و استاد فلسفه اسلامی به بیان دیدگاههای خویش نسبت به این استاد فرزانه پرداختند و مقام علمی، ادبی و اخلاقی وی را تکریم کردند. متن سخنرانی دکتر مهدی محقق بدین شرح است:
من آیتالله سید رضی شیرازی را متجاوز از هفتاد سال پیش میشناسم. زمانی که من در مدرسه مروی درس میخواندم. چند سال بعد از شهریور ۲۰ گذشته بود و طلاب یک شور خاصی نسبت به تحصیلات حوزوی و تحصیلات قدیمه داشتند، به ویژه طلاب جوان از جمله مرحوم حاج آقا محییالدین انواری، حاج آقا جزایری. در این میان حاج آقا رضی شیرازی درخشش بیشتری داشتند.
بالای سرش ز هوشمندی میتافت ستاره بلندی
و واقعاً مصداق این شعر بودند. هنگامی که ایشان امامت مسجد شفا را در خیابان یوسفآباد عهدهدار شدند، گاه گاه در اعیاد من خدمت ایشان میرسیدم و یاد دوران گذشته را زنده میکردیم. دورهای که مدرسه مروی دوره درخشانی بود و مرحوم سید میرزا مهدی آشتیانی «کفایه» تدریس میکردند. ما نزد مرحوم آقا سید هادی ورامینی درس مقدمات میخواندیم. مرحوم جلال آل احمد -که آن هنگام دانشآموز دبیرستان دارالفنون بود- هم به آنجا میآمدند و خدمت ایشان درس میخواندند. ایشان پسر آقا سید احمد طالقانی از علمای تهران بودند. غرض یک شور و نشاطی در آنجا بود و خصوصاً نه تنها در آنجا بلکه استادانی بودند که در منازلشان تدریس میکردند مثلاً مرحوم آقا شیخ محمدتقی آملی که من افتخار شاگردی ایشان را داشتم. یا مرحوم حاج آقا تهرانی. من خودم در مدرسه سپهسالار قدیم خدمت مرحوم آقا میرزا مهدی آشتیانی درس میخواندم و در آن جا حوزه تهران واقعاً حوزهای به معنای واقعی بود. ۱۰ یا ۱۵ مدرس در مدارس یا در منازلشان تدریس میکردند. اما امروز واقعاً باعث تأسف است که روز به روز این شور و نشاط کمتر میشود در حالی که باید زیادتر شود. ما هر عالمی که از دنیا میرود میگوییم متأسفانه جانشین ندارد، در حالی که سنت اسلامی مبنی بر این بوده که هر عالمی که در ۳۰ سال به یک مرتبهای رسیده در ۲۰ سال به شاگردش درس بدهد و آن ۱۰ سال را شاگردان آن علم را ترقی و تعالی ببخشد و حتی محمدبن زکریای رازی در کتاب الشکوک علی الجالینوس میگوید: سرّ این که متأخرین با سوادتر از متقدمین هستند همین است که اگر بنا باشد نسلی بعد از نسل علم تنزل کند علم به کجا کشیده میشود. قطب الدین شیرازی نیز در اول کتاب شرح الکتاب القانون تحفه السعدیه میگوید زیانآورترین جملهای که در مدارس علمیه گفته شده این جمله بوده است: «ماترک الاول للاخره شی» اگر طلبه بیاید بگوید: «من هر کاری کنم به مرتبه آیتالله بروجردی نمیرسم»، این غلط است. بایستی بگوید من باید معلومات ایشان را بدست بیاورم و بعداً چیزی بر آنها بیافزایم. الان آن سنت علمی که در آن وقت وجود داشت، کاملاً بر عکس شده است. وقتی آیتالله آملی به من میفرمودند که: من و آقای آیتالله حسنزاده آملی دوتا بچه ۱۶ تا ۱۷ ساله از مازندران به اینجا آمدهایم و اگر حمایت مادی و معنوی آقای شیخ محمدتقی آملی نمیبود ما دو نفر میبایستی شاگرد بقال میشدیم. ببینید یک چنین محیطی وجود داشت. آن وقتی که آقا میرزا مهدی آشتیانی در مدرسه سپهسالار قدیم به من حجره و حقوق دادند و شهریه معین کردند، من کوچکترین طلبه آن مدرسه بودم و استادها تشویق میکردند و طلاب را به منزله فرزندان خود میدانستند. امیدوار هستیم که این مجالس و بزرگداشت این بزرگان باعث ارتقاء علم و دانش شود. حال این علم و دانش در حوزه یا در دانشگاه باشد.
گزارش تکمیلی این مراسم به زودی در این سایت منتشر خواهد شد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.