نکوداشت دکتر نوش‌آفرین انصاری، کتابدار و پژوهشگر، در کتابخانه ملی

نکوداشت دکتر نوش‌آفرین انصاری، کتابدار و پژوهشگر، در کتابخانه ملی برگزار شد.

نکوداشت دکتر نوش‌آفرین انصاری، کتابدار و پژوهشگر، روز چهارشنبه ۲۰ اسفند به همت انجمن زنان پژوهشگر تاریخ در کتابخانه ملی با حضور چهره‌های علمی و فرهنگی مانند دکتر مهدی محقق،رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی؛ دکتر توفیق سبحانی، معاون علمی پژوهشی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی؛ دکتر ژاله آموزگار و جمعیت فراوانی از مخاطبان برگزار شد.

فرهنگ اسلامی و ایرانی، وجه اشتراک دکتر محقق و انصاری
دکتر مهدی محقق، همسر نوش‌آفرین انصاری یکی از سخنرانان این نشست بود که درباره عامل اشتراک خود و همسرش گفت: امسال پنجاه و دومین سالی است که در کنار سرکار خانم انصاری هستم. نکته جالب این که ما متعلق به ۲ فرهنگ مختلف هستیم. فرهنگی که ایشان در آن رشد یافته‌اند، فرهنگ غربی بوده است. خانم انصاری اصلا در ایران درس نخوانده‌اند، ایشان دیپلم خود را از انگلستان، لیسانس را از ژنو، و مراحل بالاتر را از کانادا کسب کرده‌اند. در حالی که تحصیلات من حوزوی و آخوندی بوده است. حال باید دید که ما در چه چیز مشترک بوده‌ایم؟ وجه اشتراک ما فرهنگ اسلامی و ایرانی بوده است. خانم انصاری از همان آغاز به این دو فرهنگ علاقمند بوده‌اند. در تمام دورانی که در دانشگاه بودم، خانم انصاری به من کمک می‌کردند، خصوصا در حوزه زبان انگلیسی که به آن تسلط کافی داشتند. کتاب ایشان با عنوان «مدخل شرق اسلامی» برنده بهترین کتاب سال ایران شد.
وی با اشاره به این که نوش‌آفرین انصاری در حوزه کتابداری استاد مرجع است، افزود: آنچه موجب موفقیت ایشان شده، نظم و انضباط وی است. در حالی که ما در فرهنگی بزرگ شده‌ایم که نظم ما را در بی‌نظمی می‌دانستند. خانم انصاری کاملا منظم بودند. ایشان در زندگی خصوصی، تربیت فرزندان و کارهای تحصیلی و علمی نیز از نظم خاصی برخوردار بودند. خصوصا که با یک بانوی باهمت مانند خانم توران میرهادی مواجه شدند که توانستند کتاب کودکان را به یک نظم برسانند و «فرهنگنامه کودکان و نوجوانان» را مهیا کنند، بدون آنکه بودجه‌ای برای این کار در دست داشته باشند و این نکته مهمی است. زیرا فرهنگ کودکان از بخش‌های مختلفی مانند تاریخ، جغرافی، شیمی و … تشکیل شده است. تمام کسانی که با این گروه کار می‌کردند، افتخاری کار می‌کردند. خانم میرهادی از ساعت ۸ صبح مشغول کار است، و خانم انصاری اغلب تا ۳ نیمه شب مقالات مربوط به کودکان را بازبینی، مطالعه و اصلاح می‌کنند. امروز پیدا کردن نهادی که همه با دل و جان برای آن تلاش کنند، کار دشواری است.
رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی افزود: باید کودکان را از کودکی به کتاب خواندن علاقمند کرد. کتابخوانی کودک مراحلی دارد. اگر کتاب دشواری را به کودکان دبستانی اختصاص دهیم، مثل آن است که بخواهیم چلوکباب به یک کودک بخورانیم. کودک در هر سنی به کتاب خاصی نیاز دارد و این هدف شورای کتاب کودک بوده است. اعضای شورای کودک موفق شدند بدون هیچ وسیله و ابزاری و حتی کمک از نهادهای دولتی کار خود را انجام دهند.
این محقق و پژوهشگر در ادامه گفت: ما زنان زیادی در تاریخ داشته‌ایم که به کتاب علاقمند بوده‌اند و دانشمندان را برای نوشتن تشویق می‌کردند. بزرگ‌ترین کتاب ستاره‌شناسی و نجوم به وسیله تشویق‌های یک بانو نوشته است. سوال این است که این بانو در چه پایه‌ای بوده که موجب تشویق ابوریحان برای نوشتن این کتاب شده است؟ باعث تأسف است که در زمان ما خانم‌ها باید مثل یک گیاه در خانه برویند. ما باید همت خانم انصاری را برای دختران خود الگو قرار دهیم.
وی در پایان گفت: من در اینجا باید از تشویقات خانم انصاری در کارهای علمی‌ام تشکر کنم. گاهی من در مالزی و کانادا درس می‌دادم و خانم انصاری سختی‌ها را تحمل می‌کرد و مرا تشویق می‌کرد. امیدوارم خدا طول عمر به ایشان عطا کند و اینگونه بانوان را الگوی دختران نسل ما که سازنده آینده مملکت هستند، قرار دهد.

نوش آفرین انصاری: مرا بخوانید؛ آنچه را که گفته‌ام و نوشته‌ام و مصاحبه کرده‌ام
دکتر نوش‌آفرین انصاری نیز پس از چند تشکر از بانیان برگزاری این مراسم گفت: در ۳۰ اردیبهشت سال ۷۵ در کتابخانه همیشه مهربان حسینیه ارشاد، به مناسبت بازنشستگی مراسمی برای من برگزار شد. در ۲۸ تیر سال ۸۳ نیز به پیشنهاد دکتر سبحانی و تأیید دکتر محقق در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی نکوداشتی دیگر برای من برپا شد و امروز در کتابخانه ملی. من در طول این سال‌های بلند کار، از تعدادی افراد تأثیر عمیق گرفته‌ام و مایل هستم از آنها نام ببرم تا شما هم آنها را بخوانید. خواندن بحث مهمی است. یکی از آنان توران میرهادی است و همچنین ثریا قزل ایاق و دکتر عباس حری. البته من را هم بخوانید. یعنی آنچه را که گفته‌ام و نوشته‌ام و مصاحبه کرده‌ام.
این پژوهشگر خواندن ۲ کتاب را به مهمانان حاضر در این نکوداشت سفارش کرد و گفت: خواندن ۲ کتاب را به همه توصیه می‌کنم: یکی «ارج‌نامه علم عاشقی» که دل‌نوشته‌ای از شهرام اقبال‌زاده است و دیگری کتاب «از همکاری تا مشارکت» که شامل ۲۴ مصاحبه است. امسال که به نمایشگاه بین‌المللی کتاب تشریف می‌برید، به غرفه کتابدار بروید و این دو کتاب را خریداری کنید و بخوانید. این دو کتاب نشان می‌دهد که ما چگونه بر یکدیگر تأثیر گذاشته‌ایم.
وی در ادامه با بیان پرسشی گفت: چرا جلسه امروز آنچنان که من فکر می‌کردم، کوچک و جمع و جور برگزار نشد؟ جامعه مدنی در ایران رشد کرده و ما اکنون دانشگاه‌هایی از نوع دیگر را تجربه می‌کنیم. به ایران و کودک ایرانی نزدیک شده‌ایم. تجربه‌های ما در این سازمان‌های مدنی از ما انسان‌های دیگری ساخته است؛ انسان‌هایی که دعوت چهارشنبه بعدازظهر پیش از عید را می‌پذیرند و طی طریق می‌کنند تا از راه‌های بسیار دور خود را به کتابخانه ملی برسانند. این اتفاق، شاید به دلیل آموزشی باشد که دیده‌اند و تغییری که در وجودشان نسبت به کار داوطلبانه و کار جمعی اتفاق افتاده است.
او در پایان ضمن سفارش به خواندن و یادآوری اهمیت آن گفت: همواره این سه اصل را به یاد داشته باشیم: با هم و برای هم کار کنیم. دانشجوی تمام وقت باشیم. قدر و منزلت خود را به عنوان زن ایرانی بشناسیم، خصوصا قدردان مردان همراه باشیم.