در مراسم بزرگداشت استاد سید عبدالله انوار که روز چهارشنبه سوم خردادماه ۱۳۹۶ در تالار اجتماعات شهید مطهری انجمن برگزار شد، دکتر مهدی محقق، رئیس هیأت مدیره انجمن به ایراد سخنرانی پرداخت.

متن سخنرانی ایشان بدین شرح است:
بسیار مسرور و خوشحال هستم که نخستین جلسه بزرگداشت در دوره ریاست جناب آقای دکتر بلخاری مصادف است با سخن گفتن از علم و دانش، و تحول آن در عالم اسلام. ایشان اشاره فرمودند به «احصاءالعلوم» فارابی. دانشمندان نوشته‌اند مفهوم دانشگاه از آن زمان در اروپا پیدا شد که کتاب «احصاءالعلوم» وقتی به دست اروپاییان رسید، متوجه شدند که باید یک جا و مکانی باشد که تمام علوم در آنجا متمرکز شود. به علت اینکه هر علمی به علم دیگر نیازمند است. مثلاً در علم پزشکی، پزشک به هندسه نیازمند است، زیرا در معالجات، درمان زخم‌های مدور و زخم‌های مربع با هم فرق می‌کرد. همچنین استاد اشاره فرمودند به موسیقی. پزشک به لوازمی احتیاج دارد که بتواند نبض‎های مختلف را تشخیص دهد تا نشانه‌های بیماری را دریابد. از آن جهت اروپایی‌ها متوجه شدند که بایستی جایی باشد که علوم مختلف در آنجا جمع باشد، بنابراین اسمش را یونیورسیتی گذاشتند. اکنون نیز در کشورهای عربی به دانشگاه «جامعه» می‌گویند، زیرا جامع علوم و فنون مختلف است.
من ۶۵ سال است که با استاد انوار دوست و رفیق هستم. دوستی ما از اینجا پیدا شد که آن سالی که به عنوان دبیر به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمدم و هنوز معمّم بودم، عده‌ای بودند که دنبال حق لیسانس بودند؛ چون وزارت فرهنگ به آنها مدرکی نداده بود و آنها جمع شده بودند که وزیر را ببینند. ۴۰ نفری در وزارت فرهنگ جمع می‌شوند من تماسی با آنها نداشتم ولی یک‌مرتبه دیدم یکی از کسانی که جزء آن عده بود متمایل شد که بیاید و با من صحبت کند، که تو چه کسی هستی؟ و کجا درس خوانده‌ای؟ و طلبه کجا بودی؟ و من خوشحال شدم که در میان ۴۰ نفری که به من بی‌اعتنا بودند، یک نفر به طرف من آمده، و او سید عبدالله انوار بود! بعدها متوجه شدم که ایشان در همان وقت زبان فرانسه و انگلیسی می‌دانستند و علوم آخوندی هم می‌خواندند. مرحوم شهید مطهری به خیابان خیام در مدرسه معیر می‌رفت و نزد استاد انوار «شرح منظومه» حاج ملاهادی سبزواری می‌خواند، زیرا پدر استاد انوار از علمای بزرگ شیراز بود و حتی تعلیقی بر «شرح منظومه» حاج ملاهادی سبزواری نوشته‌اند.
در منزل استاد انوار جلسات بی‌شماری در باب مسائل مختلف برگزار می‌شد که در آن عده زیادی مثل مرحومان امیرحسین آریان‌پور، مهدی فولادوند، عبدالجواد فلاطوری و سایر دانشمندان شرکت داشتند و درواقع منزل استاد انوار یک آکادمی و مرکز دانشمندان شده بود.
استاد انوار علاقه بسیاری به تدریس دارند و اکنون نیز جوانان بسیاری نزد ایشان «تعلیقات ابن‌سینا»، «اساس‌الاقتباس» یا «نفایس‌الفنون» آملی را می‌خوانند. یادم هست همان وقت‌ها تیمسار فربد که اولین رییس ستاد ارتش جمهوری اسلامی بود، پیش ایشان کتاب «دانشنامه علایی» از ابوعلی سینا را می‌خواند.
من معتقد بودم یگانه شخصی که می‌تواند بخش نسخ خطی کتابخانه ملی فرهنگ را مدیریت کند ایشانند که به اصرار این مسئولیت را قبول کردند. استاد انوار حقش شناخته نشده است و اخیراً به ایشان توجه می‌کنند، از جمله در مسائل تهران‌شناسی و مسائل دیگر. بنابراین شخصیت ایشان شخصیت جامعی است که در ایران کسی را شبیه او سراغ ندارم. در کانادا، رئیس انجمن خاورشناسان امریکا از من خواست که چند نفر را از ایران معرفی کنم. من استادان موسوی بهبهانی و دانش‌پژوه و انوار را به آنها معرفی کردم. در خانه استاد انوار همیشه باز است، چه به روی آشنا چه به روی بیگانه و هر کسی سوالی دارد می‌تواند از محضر او بهره ببرد. برای ایشان آرزوی طول عمر دارم