متن سخنرانی داریوش سپنتا در مراسم بزرگداشت مرحوم دکتر ساسان سپنتا

تاریخ ایجاد : چهارشنبه, ۲۸ بهمن ۱۳۹۴ در مراسم بزرگداشت استاد فاضل، مرحوم دکتر ساسان سپنتا، که روز دوشنبه ۲۶ بهمن‌ماه ۱۳۹۴ در تالار اجتماعات شهید مطهری انجمن برگزار شد، داریوش سپنتا، فرزند ایشان به ایراد سخنرانی پرداخت. متن سخنرانی ایشان بدین شرح است: سلام و درود خدمت سروران گرانقدر حضور خود را در این […]

تاریخ ایجاد :

چهارشنبه, ۲۸ بهمن ۱۳۹۴

IMG 6713در مراسم بزرگداشت استاد فاضل، مرحوم دکتر ساسان سپنتا، که روز دوشنبه ۲۶ بهمن‌ماه ۱۳۹۴ در تالار اجتماعات شهید مطهری انجمن برگزار شد، داریوش سپنتا، فرزند ایشان به ایراد سخنرانی پرداخت.

متن سخنرانی ایشان بدین شرح است:
سلام و درود خدمت سروران گرانقدر
حضور خود را در این مجلس در جمع چهره‌های شاخص علمی و فرهنگی مغتنم شمرده اما صد دریغ پدر را در این مراسم بزرگداشت‌شان نداریم. از رئیس محترم انجمن آثار و مفاخر فرهنگی دانشمند گرانمایه جناب آقای دکتر محقق که این مراسم به همت ایشان برگزار گردیده است و معاون گرامی انجمن جناب آقای دکتر نصیری و حضار اندیشمند و فرهیخته که به این جلسه تشریف آورده‌اند تشکر و قدردانی می‌نماییم.

وَ اِنَّما المَرءُ حدیثٌ بَعدَهُ          ذِکرُ الفَتی عُمرُهُ الثانی

آدمی پس از خود سخن است و نام نیک آدمی عمر دوباره‌ی اوست.

دولت جاوید یافت هر که نکو نام زیست

رمز موفقیت پدر را به غیر از استعداد و هوش سرشار عشق به خانواده و کارشان می‌دانم.

عشق را با هر دلی نسبت به قدر جوهر است         قطره بر گل شبنم و در قعر دریا گوهر است

مرحوم دکتر سپنتا را مشخص با ذوق، آرام، متین، خوش فکر و صاحب تفکری عمیق و اهل استدلال و در یک کلام تأثیرگذار دیدم. در آثارشان نوآوری مشهور است کتاب تاریخ تحول ضبط موسیقی در ایران اولین اثر نسخه شناسی شنیداری در زبان فارسی است. دیگر اثر بدیع‌شان کتاب آواشناسی فیزیکی زبان فارسی کتابی است سراسر کار آزمایشگاهی که باب آن را گشودند. افراد صاحب‌نظر در این شاخه از زبان‌شناسی چه در غرب و چه در ایران انگشت شمارند. ساخت دستگاه ساز شده واج‌های زبان فارسی و نصب و راه‌اندازی دستگاه‌های آزمایشگاه گروه زبان‌شناسی دانشگاه تهران، تأسیس گروه زبان‌شناسی دانشگاه اصفهان و آزمایشگاه آن و همکاری موثر و مستمر با نشریات علمی و هنری کشور از خدمات آن مرحوم می‌باشد. بنده به همین مختصر بسنده نموده و با گرامی‌داشت یاد و خاطره‌ی پدرم عرایضم را با خواندن بیت زیر به پایان می‌برم.

بعد از وفات، تربت ما بر زمین مجوی             در سینه‌های مردم دانا مزار ماست