در مراسم بزرگداشت حضرت آیت الله سیّدرضی شیرازی که روز چهارشنبه ۲۸ مهرماه ۱۳۹۵ در تالار اجتماعات شهید مطهری انجمن برگزار شد، آیت‌الله ابوالحسن شریف طبرستانی، استاد حوزه علمیه مروی و مجتهدی به ایراد سخنرانی پرداخت.

متن سخنرانی ایشان بدین شرح است:
هنگامی که پدر مرحوم من حضرت آیت‌الله شیخ محمدعلی طبرستانی من را به تهران آورد، به منزل آقای فلسفی(ره) رفت و گفت: می‌خواهم این پسرم در مدرسه مروی درس بخواند، لذا من در سال ۱۳۲۹ و یا ۳۰ ش وارد مدرسه مروی شدم. برای اینکه درس مطول را بخوانم، دیدیم تنها کسی که لیاقت درس مطول داشته باشد، جز آیت‌الله آقای شیرازی نیست. لذا کتاب مطول را خدمت ایشان خواندم. از آنجا که مرحوم پدرم با آیت‌الله مرحوم سید احمد شهرستانی نیز ارتباط و رفت و آمد داشتند، بنابراین شرح لمعه را هم در مدرسه نظامیه پیش آقای سید محمود شهرستانی خواندم. این مقدمات که تمام شد شروع به خواندن اصول فقه و اصول کردم باز هم کسی که می‌توانست آن را درست درس بدهد تنها آیت‌الله سید رضی شیرازی بود. لذا من قوانین اصول را خدمت ایشان خواندم. بعد که کمی بالاتر آمدم، کتاب فلسفه خواندم. فلسفه و اشارات و کتاب اصول کفایه را هم قسمتی پیش ایشان خواندم. پس بنابراین آقای شیرازی حق استادی برگردن من در علم بلاغت دارند.
از اسکندر پرسیدند معلم تو پیش تو بالاتر است یا پدرت؟ گفت: معلمم. پرسیدند چرا معلم از پدر تو پیش گرفته است؟! اسکندر گفت: معلم به دنیای باقی حیات می‌بخشد و پدر به دنیای فانی حیات می‌بخشد.
بنابراین بزرگداشت آیت‌الله شیرازی باید هر روز باشد نه فقط یک دفعه. چون ایشان زحمت‌های بسیاری کشیده‌اند. تابستان، زمستان و در راه قزوین و جاهای دیگر و از وجود آیت‌الله قزوینی بهره بردند. ایشان بسیار متواضع هستند و تواضع ایشان مثل آیت‌الله آملی است.