فضای ادبی عصر ابوالقاسم گرکانی از منظر دکتر شهرستانی

همایش  بزرگداشت شیخ ابوالقاسم گُرَّکانی،عارف بزرگ قرن پنجم هجری در پژوهشکده فرهنگ، هنر و معماری جهاد دانشگاهی  دانشگاه تهران روزهای چهارشنبه و پنج شنبه هفتم  و هشتم خرداد ۱۳۹۳ماه  برگزار شد.

در این مراسم که با حضور استادان و علاقه مندان برگزار شد، حمید آیتی، رئیس پژوهشکده جهاد دانشگاهی؛ حسین‌علی کاشانی بیدختی، پژوهشگر عرفان اسلامی؛ دکتر کریم مجتهدی، استاد فلسفه؛ دکتر نصرالله پورجوادی، محقق و مدرس عرفان و فلسفه به ایراد سخنرانی پرداختند و دکتر سیدحسن شهرستانی، درباره فضای ادبی عصر گرکانی سخن گفت.
عضو هیأت مدیره انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در بخشی از سخنرانی خود گفت: محیط فرهنگی و اجتماعی هر اندیشمندی در آرا، تفکرات و نگرش‌هایش تاثیر به‌سزایی دارد. این مسئله در مورد بزرگانی که اهل عرفان و معرفت بوده‌اند و با آثار فرهنگی، ادبی و به نحو عام انسانی در همه زمینه‌ها و مسائل تربیتی در تماس دائم بوده‌اند، بسیار بیشتر به چشم می‌آید.
وی افزود: شعر دوره گرکانی از حدود سال‌های ۳۵۰ تا ۴۵۰، با شاعرانی چون کسایی مروزی، فرخی، عنصری و منوچهری و به ویژه فردوسی، را در بر می‌گیرد. اثر فاخر «شاهنامه» و همچنین مباحث حکمی ناصرخسرو در اشعار شیخ گرکانی تاثیر بسیار گذاشته است.
شهرستانی همچنین اظهار کرد: ‌نثر این دوره نیز فاخر، باصلابت و نیرومند و در عین حال ساده و مرسل است. «تاریخ طبری»، «زادالمسافرین» ناصرخسرو و «کشف المحجوب» هجویری نیز از نثرهای مهم دوره کرگانی است.