غرب، مدیون دانش و فرهنگ اسلامی

هدایایی برای مغرب زمین (غرب، مدیون دانش و فرهنگ اسلامی) اثر زیگرید هونکه است.

دانشمندان اسلامی، میراث علمی ملل متمدن و بیش از همه یونانی‌ها را که از دستبرد حوادث محفوظ مانده بودند، از دخمه‌های متروک و غبارگرفته دوران باستان بیرون کشیدند و از نابودی حتمی نجات بخشیدند و با تلاش پیگیر و دقیق خود به اصلاح و تکمیل آنها همت گماشتند. چنان‌که مؤلف این کتاب هم اشاره دارد، زمانی که اروپا در سیاهی جهل و تعصب قرون وسطی دست و پا می‌زد، دانشمندانی چون خوارزمی، ابوریحان بیرونی،‌ رازی، ابن‌سینا، خیام، ابن هیثم و ابن‌النّفیس و صدها دانشمند دیگر در دنیای اسلام ظهور کردند و در خدمت آن قرار گرفتند. بعد از تشکیل امپراتوری اسلامی، تمدن‌ها و فرهنگ‌های منطقه‌ای همگی شکل واحدی به نام تمدن و فرهنگ اسلامی را پدید آوردند. بنابراین همه دانشمندان سرزمین‌های اسلامی، خواه ایرانی، عرب و یا از هر قوم دیگری را می‌توان دانشمندان اسلامی دانست، هرچند سهم ایرانی‌ها در میان ملل دیگر در فعالیت‌های علمی،‌ ادبی و هنر بسیار چشمگیرتر است.
اگر خوارزمی اعداد هندی را در ریاضیات وارد نمی‌کرد، شاید پیشرفت علوم و تکنولوژی به‌ صورتی که امروز وجود دارد، میسر نمی‌شد. امروز می‌دانیم که نخستین بار هیئتی تحت سرپرستی محمد‌ بن‌ موسی،‌ نصف‌النهار را با روشی غیر از روش «اریستارک» و به‌ طور دقیق اندازه‌گیری کرد. ابن‌هیثم اولین بار اظهار داشت که «اجسام در موقع رؤیت نورهایی به چشم می‌فرستند و عدسی چشم، آنها را به شیء تبدیل می‌سازد. او اولین عینک مطالعه را اختراع نمود.» بیرونی می‌گوید: «عامل اصلی به وجود آمدن شب و روز،‌ خورشید نیست؛ این زمین است که به دور محور خورشید می‌گردد و با سیاره‌ها خورشید را دور می‌زند.» او عرض و طول کره زمین را به‌دقت معلوم کرد، شکل‌گیری ماقبل تاریخ دره سند و اقیانوس منجمد شمالی را توضیح داد و وجود یک قاره جدید را پیش‌بینی کرد و وزن مخصوص هجده سنگ و فلز گرانبها را معلوم نمود. … زکریای رازی پیش از تجویز هر داروی جدیدی، آن را روی حیوانات آزمایش می‌کرد،. او خطرات ترکیبات مختلف جیوه را روشن ساخت. ابن‌سینا برای نخستین بار فلج صورت را به سلسله اعصاب نسبت داده و واگیری سیاه‌زخم را نیز اعلام داشت.
دکتر زیگرید هونکه (Sigrid Hunke) متولد ۱۹۱۳ در آلمان است. او همراه با «مارتین هایدگر»، «ادوارد اسپرانگر»، «کارل فرید گراف»، «امیل دورکهیم» «لودویک فردیناند کلاوس» و «هرمن مندل» در رشته‌های فلسفه، روانشناسی و علوم دینی به تحصیل پرداخت. در سال ۱۹۴۱ دکترایش را  از دانشکده فلسفه دانشگاه برلین دریافت کرد. پس از چندی ایدئولوگ اصلی «انجمن مذهبی یکتاپرستان آلمان» (DUR) شد. هونکه به سال ۱۹۶۰ دو کتاب پر اهمیت نوشت: کتاب پرشمارگان «خورشید الله بر فراز مغرب زمین» (Allahs Sonne Überdem Abendland) و کتاب «مذهب دیگر اروپائیان» (Europas andere Religion). دو سال زندگی در مراکش و سپس سفرهای دیگر او به چند کشور عربی در سال ۱۹۶۷ دیدگاه او را درباره روابط اروپاییان و مسلمانان شکل داد. وی افزون بر اخذ جوایزی در آلمان و مصر، تنها زن و تنها اروپایی بود که توانست ریاست «انجمن موضوعات مرتبط با اسلام» را بیابد. وی به سال ۱۹۹۹ میلادی درگذشت.
«هدایایی برای مغرب‌زمین (غرب، مدیون دانش و فرهنگ اسلامی)» اثر دکتر زیگرید هونکه با ترجمه دکتر علی رضوانی در ۴۱۶ صفحه از سوی انتشارات آشنایی منتشر شده است.