ضرورت پژوهش های تطبیقی در شعر و اندیشه حکیم نظامی

نجمه دری مدیرگروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت‌ مدرس در مراسم بزرگداشت «حکیم نظامی» در این دانشگاه گفت: حکیم نظامی با ساحت های چندگانه ای که در شعر و اندیشه خود دارد شاعری است که می‌تواند در حوزه ادبیات تطبیقی بسیار قابل توجه باشد. در حال حاضر یکی از پژوهش های تطبیقی میان حکیم نظامی و «پو چویی» شاعر برجسته چینی در عصر امپراتوری «تانگ»، بر پایه مقایسه کنش ها و بحث«معشوق» نزد این دو شاعر، حاکی از آن است که این دوشاعر علی رغم فاصله زمانی، در موضوع مورد اشاره، اشتراکات فراوانِ محتوایی دارند.
او در ادامه سخنان خود گفت: «پو چویی» اشعار عامه، فراوان دارد که زبان آن هم بسیار ساده است. او جز پنج شاعر مهم ادبیات کلاسیک چین است. به عنوان نمونه فضای پر زرق و برق در برخی از اشعار نظامی به خصوص در هفت پیکر با آنچه در شعر «پو چویی» وجود دارد، بسیار شبیه است.
دری تصریح کرد: قطعه شعری «آواز حسرت ابدی؛ ماجرای دلدادگی یک پادشاه به معشوق خود» در شعر این شاعر چینی یادآور صحنه «باربد و نکیسا» در قصر «خسرو» است یا یادآور صحنه هایی از داستان «خسرو شیرین» است.
مدیرگروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت‌ مدرس در بخش دیگری از سخنان خود گفت: در ادبیات تطبیقیِ جدید نیاز به هم زمانی متون و چهره ها و بهره گیری مستقیم آن ها از هم نیست؛ لذا تطبیق بینامتنی باعث می شود که محقق، متون مختلف را به راحتی تطبیق دهد. البته ذکر این نکته ضروری است که برای پژوهش های تطبیقی، نیازمند به پاسخ های قانع کننده برای هدف غایی تحقیق هستیم.
او در پایان تأکید کرد: «پو چویی» شاعرِ شهیر چینی دستکم سه قرن با حکیم نظامی فاصله زمانی دارد؛ او در دوره ای شعر می سروده که بازار سرایش شعر فارسی آنچنان که باید پررونق نبوده است. با این حال، قرابت محتوایی این دو شاعر از دو سرزمین و فرهنگ مختلف، نشانگر روابط بینامتنی است که در نقاشی، شعر و هنرهای مختلف نیز بازتاب داشته است.