بزرگداشت مقام علمی دکتر احمد مهدوی دامغانی

مراسم رونمایی از کتاب «سایه سرو» و بزرگداشت مقام علمی دکتر احمد مهدوی دامغانی روز پنجشنبه اول خرداد ماه با حضور جمعی از مقامات فرهنگی و چهره‌های ادب و اندیشه کشور از جمله

غلامعلی حداد عادل، سید کمال خرازی، مهدی محقق، حسین انتظامی، مهدی فیروزان، حجت‌الاسلام و المسلمین سید محمد موسوی بجنوردی، محمدرضا شفیعی کدکنی، بهاءالدین خرمشاهی و سیدعلی موسوی گرمارودی در موسسه فرهنگی شهر کتاب در تهران برگزار شد.
در این مراسم دکتر مهدی محقق رئیس  انجمن آثار و مفاخر فرهنگی  گفت: به یاد دارم که در سال‌های جوانی در مدرسه سپهسالار با مرحوم مطهری، محیط طباطبایی و دکتر مهدوی جمع می‌شدیم و جلساتی داشتیم. در یکی از آن جلسات رهبر انقلاب هم آمدند.
وی افزود: زمانی که من داشتم معمم می‌شدم، آقا شیخ کاظم پدر دکتر مهدوی عمامه را روی سرم گذاشت. دکتر مهدوی هم به شوخی گفت: «اللهم توجّه به تاج العمامه». آقا شیخ کاظم هم به او گفت: تو لیاقتش را نداشتی. البته بعدها معلوم شد که من هم لیاقتش را نداشتم. به هر حال دکتر مهدوی علاقه فراوانی به ادبیات عرب داشت و همیشه هنگام ورود به مدرسه مشهد، اشعار عربی را با صدای بلند می‌خواند.

عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی در ادامه اظهار داشت: بعدها استاد بزرگی را کشف کردیم که استاد بدیع‌الزمانی کردستانی نام داشت و نامش در این مجلس رفت. جالب و دردآور است که این مرد بزرگ ناچار بوده دفترنویس پادگانی در کرمانشاه باشد. بعد کسی ایشان را شناخته بود و کاری کرده بود که در یک دبیرستان به دبیری مشغول شود. به یاد دارم در جوانی می‌خواستم برای طلبگی به قم بروم که آیت‌الله وحید خراسانی رأی من را زد و گفت قم از نظر ادبی قوی نیست، به مدرسه مشهد برو. به این ترتیب من هم به حوزه مشهد رفتم.
دکتر محقق گفت: در آن زمان ۳ نفر الگوی من بودند و من را ترغیب به رفتن سر درس ادیب نیشابوری کردند. یکی از آن‌ها دکتر مهدوی دامغانی بود. حالا که نگاه می‌کنم این سوال به نظرم می‌رسد که واقعا آیا حیف نیست که دانشجویان ایرانی از محضرش استفاده نمی‌کنند؟ او در‌ هاروارد است و ما از وجودش بی بهره‌ایم . البته در‌ هاروارد، ایشان به دانشجوها درس نمی‌دهد بلکه اساتید را تربیت می‌کند. این هم از ضایعات مملکت ماست که به جای جذب کردن، دفع می‌کنیم.