اکثر شاعران آسیای صغیر مقلد حکیم نظامی بوده اند

محمد طاهری خسروشاهی، رئیس مرکز آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‌زبان دانشگاه تبریز، طی سخنانی، به بررسی «کارنامه نظامی شناسی در منطقه قفقاز و آسیای صغیر» پرداخت.

او گفت: آوازه پنج گنج نظامی در گستره ایران فرهنگی، چندان بود که تا قرن ها پس از او، هر کجا شاعری به نظم داستان های عاشقانه دست می‌زد، عمدتاً در اثبات قدرت نمایی خود بیهوده می کوشید و سعی می کرد شیوه نظامی را تقلید کند؛ اما جملگی از ایران و هندوستان تا قفقاز و آسیای صغیر، به ناتوانی خود اعتراف می‌کردند و حکیم نظامی را استاد بی همتای داستان سرایی معرفی می‌کردند.

پژوهشگر حوزه ادبیات فارسی افزود: شواهد ادبی نشان می دهد که قبول خاطر و آوازه نظامی در تاریخ ادبیات ، بیشتر ناشی از بازآفرینی مضامین قرآنی و معارف الهیِ پنهان در کلام خداست که شاعر، در منظومه های خود به آن دست زده است.

او اظهار کرد: شاعران قفقاز و آسیای صغیر، آن چنان عشق و علاقه ای به نظامی نشان داده‌اند که تاریخ مثنوی سرایی در این خطه را با نام حکیم نظامی پیوند داده اند.

طاهری خسروشاهی گفت: تقلید شاعرانه و متابعت ادبی از حکیم نظام ، در منطقه قفقاز و آسیای صغیر به دو شکل صورت می گرفت. یا شاعر، همان درون مایه داستان را با شاخ و برگ های تازه و در قالب واژگانی جدید می سرود و یا داستان دیگری در وزن یکی از منظومه های خمسه به نظم می کشید.

این محقق ادبی در پایان به اسامی و ارایه نمونه های ادبی برخی از شاعران در منطقه قفقاز و آسیای صغیر که در پی تقلید از نظامی بوده‌اند، اشاره کرد.