نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
تاریخ ایجاد : شنبه, ۰۶ اسفند ۱۳۹۰ انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در راستای پاسداشت و تجلیل از بزرگان و اندیشمندان ایران و اسلام،به پاس سالها فعالیت علمی استاد برجسته فلسفه، کلام و عرفان، دکتر محسن جهانگیری، مراسم بزرگداشتی را امروز با حضور و سخنرانی دکتر حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، دکتر ادبی، رئیس انجمن […]
انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در راستای پاسداشت و تجلیل از بزرگان و اندیشمندان ایران و اسلام،به پاس سالها فعالیت علمی استاد برجسته فلسفه، کلام و عرفان، دکتر محسن جهانگیری، مراسم بزرگداشتی را امروز با حضور و سخنرانی دکتر حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، دکتر ادبی، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، دکتر خسروپناه، رئیس انجمن حکمت و فلسفه،دکتر داوری اردکانی، رئیس فرهنگستان علوم، اندیشمندان، اساتید، فرهیختگان ساعت ۱۸ لغایت ۲۰:۳۰ در تالار اجتماعات شهید مطهری انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار می کند.
برگی از زندگی استاد محسن جهانگیری
محسن جهانگیری در قصبه ضیاءآباد، از مضافات قزوین،متولد شد. تحصیلات مقدماتی و قرآن را در مکتبخانه زادگاهش فرا گرفت ،در ۱۳۱۵ هـ.ش به دبستان دولتی ضیاءآباد رفت و پس از اتمام تحصیلات ابتدایی ،در ۱۳۲۲هـ.ش جهت فراگیری علوم دینی به قم رفت و تا ۱۳۳۱هـ.ش در آنجا ماند و نزد اساتید برجسته حوزه چون آیت الله بروجردی و آیت الله کوه کمره ای تا درجه اجتهاد به تحصیل پرداخت . در ۱۳۳۲هـ.ش به تهران آمد و در آوزشگاه خزائلی دوران متوسطه را گذراند، در سال ۱۳۳۳ هـ.ش وارد دانشگاه تهران شد و در رشته فلسفه به تحصیل پرداخت و در ۱۳۳۶هـ.ق درجه لیسانس گرفت . از ۱۳۳۴هـ.ش در دبیرستان های تهران مشغول تدریس شد. پس از فارغ التحصیلی تحصیلات عالیه خود را دنبال کرد و در ۱۳۴۶هـ.ش مدرک فوق لیسانس خود را در رشته فلسفه از دانشگاه تهران اخذ کرد. از ۱۳۵۰هـ.ش مشغول تدریس در دانشگاه شهید بهشتی و مدرسه عالی ادبیات و زبان های خارجی شد. او علاوه بر تدریس ، در مقطع دکترا نیز تحصیلات خود را ادامه داد و سرانجام در سال ۱۳۵۱ هـ. ش موفق به اخذ دانشنامه دکترا شد. رساله دکترای او « تطبیق وحدت وجود در تصوف محیالدین بن عربی و وحدت جوهر در فلسفه باروخ اسپینوزا» بود که با راهنمایی دکتر سید احمد فردید به انجام رساند. دکتر جهانگیری پس از فارغ التحصیلی، از همان سال در دانشگاه تهران به تدریس فلسفه پرداخت و در ۱۳۶۹هـ.ش به درجه استادی رسید. او دوبار سمت مدیرگروه فلسفه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران را به عهده داشت : نخستین بار از ۱۳۶۷هـ.ش تا مرداد ۱۳۷۰ و بار دیگر از ۱۳۷۳ تا مهرماه ۱۳۷۷.هـ. ش . دکتر جهانگیری در ۱۳۸۷هـ.ش بازنشسته شد . او تاکنون به واسطه سالها تدریس،تحقیق و پژوهش در زمینه فلسفه غرب ،کلام اسلامی و عرفان نظری جوایز و لوح های تقدیر متعددی را در کارنامه فعالیت خود دارد که از آن جمله میتوان به کسب عنوان استاد نمونه در دانشگاه تربیت مدرس در ۱۳۶۸ هـ. ش، پژوهشگر فرهیخته در ۱۳۷۷ هـ.ش، استاد نمونه دانشگاه تهران در ۱۳۸۰هـ.ش و چهره ماندگار رشته فلسفه در ۱۳۸۱ هـ.ش اشاره کرد. استاد جهانگیری سالها در حوزه عرفان اسلامی به ویژه عرفان ابن عربی، اندیشه های عرفانی ملاصدرا و ابن سینا و پایهگذران تفکر جدید فلسفی غرب یعنی فرانسیس بیکن و رنه دکارت به پژوهش و تحقیق پرداخته است و آثار متعددی را ترجمه کرده است که از آن جمله میتوان به مقدمه و حاشیه کتاب « اخلاق» باروخ بندیکت اسپینوزا ، فیلسوف هلندی ترجمه اسماعیل سعادت، ترجمه «شرح اصول فلسفه دکارت و تفکر مابعدالطبیعه» اسپینوزا، تالیف «احوال و آثار و آراء فرانسیس بیکن» ،). A selection of philosophical works ، «محییالدین ابن عربی: چهره برجسته عرفان اسلامی» ،ترجمه « مدخل ابن عربی» در جلد اول و جلد دوم تاریخ فلسفه اسلامی که زیر نظر دکتر حسن نصر به انگلیسی تدوین و توسط انتشارات حکمت در سال ۱۳۸۳ منتشر شده است، ترجمه فارسی و تصحیح متن عربی «کسر اصنام الجاهلیه» ملاصدرا با مقدمه و تخلیص به زبان عربی و مقالات متعددی در دایره المعارف بزرگ اسلامی، مجله تخصصی دانشگاه اصفهان،مجله فلسفه، نامه فرهنگستان منتشر کرده است. جشن نامه وی نیز به اهتمام فاطمه مینایی ، محمد رئیسزاده و سید احمد هاشمی در انتشارات هرمس انتشار یافته است .
این مطلب بدون برچسب می باشد.